6-7 juli 2010 Camping Melvich in Noord-Schotland. De wind huilt, het is kaal en verlaten Een kleine camping naast een cafe. Binnen legt een kale man met een rokerige stem me vriendelijk een en ander uit. De avond is gevuld met regen en wind. Een Nederlands stel komt op de fiets aanzetten en zet hun tent zonder morren in het slechte weer op. 21.20 Het wordt me te gek en ik ga het cafe in. Binnen wint Nederland met 3-2 van Uruguay. Ik was vergeten dat er voetballen was. Het bier smaakt goed.
7 juli 6 uur op. Ik voel me weer zwaar depressief. De scheiding en het gemis van ML vallen me na ruim een jaar nog steeds zwaar. Om half zeven is het zonnig. De wind gaat weg en de midges komen. Ik zeg de buren gedag en ga op weg naar de start van Ben Hope. De verlaten weg door Noord-Schotland voert langs een grassig landschap met diepe kloven en veel veenpluis.
7.40 Die prachtige bloemen en golvende heuvels maken een wurgend verdriet in me los. Dit had ik samen met ML kunnen beleven…
8 uur Ondanks mijn verdriet blijf ik maar fotograferen.Dit vreemde landschap is boeiend in de zon.
Ben Hope nadert
Noord-Schotland
8.55 Bij Tongue crossing . De wind maakt schuimkoppen op Loch Loyal. Ben Loyal en Ben Hope rijzen als grijsgroene massa’s op achter het loch. Ben Hope
Het is even voor tien uur als ik de tocht begin.Er staat een bordje: Way up Ben Hope. Het pad gaat naast een klaterende beek met watervallen; af en toe is het erg modderig.Na ca 50 minuten wordt het pad steniger en ik ga omhoog over groene hellingen met veel stenen. Ik kan de vogel niet thuisbrengen die ik net gezien heb. De wind wordt alsmaar harder.
Op de helling van Ben Hope
Links van me zie ik Arkle en Foinaven imposant oprijzen. Verder gaand kom ik op een soort bolle hellingen en tot mijn verbazing ben ik om 11.50 al op de top! De wind krijst werkelijk om me heen en het uitzicht is werkelijk heel speciaal.Dat zal ik later ook op de foto’s bewonderen.Kale hellingen met stenen boven een enorme ruimte ; meren schitteren in de zon. Er is een enorme cairn bij het trig.punt waar ik voor de wind kan schuilen. Ik ben onvoorzichtig met plastic zakken en ze gaan door het luchtruim op weg naar de Orkneys.. Ik kan het niet laten om ML vanaf de top te bellen. Ze klonk nog sympathiek.
12.20 Het is tijd om de top te verlaten want er komt een diep duistere wolkenpartij aan. Onderweg naar beneden kom ik 5 stellen tegen en heb steeds wat kunnen babbelen. Ik vond dat ik laat wegging,maar anderen gaan nog later. Ook ben ik 5 keer uitgegleden en dat kwam door onzekere,gespannen knieen. Om ca 14 uur beneden. Het regent helemaal niet; het is juist weer zonnig.Maar verderop huilt de storm over Loch Eriboll… Op de camping van Scourie kan ik mijn tentje achter een muurtje zetten zodat ik tegen de storm beschut ben.
Op de achtergrond van links naar rechts: Arkle, Meall Horn en
Foinaven