28 april 2017
Foinaven, de berg waar ik zo vaak van gedroomd heb.
Altijd maar niet aangedurfd, om redenen die me nu belachelijk lijken: te verlaten,te zompige aanlooproute, te lange route, geen interessante vorm.
Eind april 2017 was ik van Invergarry naar het noorden gegaan met de gedachte, nu of nooit. Het werd redelijk weer(helaas alleen de dag voor de beklimming…) en ik had een korte route vanuit het noordwesten gevonden. Niet de route door Strath Dionard, die zou gewoon te lang zijn. Mijn route zou volgens bepaalde bronnen op internet hopeloos zijn door het moeras waardoor ik vele uren heen en terug door zou moeten ploegen. Dat bleek achteraf best mee te vallen.
Op de 27e was ik door het Reay F orest gereden in de richting van Durness en onderweg zag ik de besneeuwde Foinaven tussen de voorgrondbergen blinken .Het was zaak om de juiste startplek langs de A838 weg te vinden. Dat bleek niet moeilijk want in die buurt had men al extra parkeerplekjes gemaakt. Van daar af was de Creag na Claise Carnaich ( de NW-graat van de Foinaven) goed te zien.
Op de OSkaart 1:50.000 was het ook duidelijk: ten noorden en ten zuiden van die plek waren gewoon te veel meren.
28 april om 7.30 begonnen langs de A838, ca 3.7 km van hotel Rhiconoch dat aan de zuidpunt van Loch Inchard ligt.
Net voor de P zag ik tot mijn verbazing mijn haatvogel nr 1, de grauwe gans, in een meertje zwemmen: de verkenner die de invasie inleidt!?
Het pad is zompig, maar niet hopeloos. Het is windstil, er zijn nog maar een paar plekjes sneeuw op Foinaven.
8 uur
Ik sluip tussen meertjes en door moerasjes, waar ik enigszins in wegzak en over stenen naar de NW-graat van Foinaven. Het is een desolaat landschap van moeras en stenen. Ik hoor wel vogels maar zie niemand. Af en toe zie ik padsporen en een steenmannetje.
8.30
Van pol naar pol springend bij een meertje een beek overgestoken,niet ver van de NW-graat.Het is de Allt na Claise Carnaich. Nu zie ik een modderig pad dat niet naar de voorkant van de NW-graat gaat, maar parallel aan de noordkant van deze graat loopt. Ik kijk langs de graat en zie ook een stuk van de helling waar ik boven op de graat zou kunnen komen: het is een okergeel gekleurd stuk gras waarin ik geen kliffen bespeur.
8.55
Na een moeizame zwoegpartij over het zogenaamde paadje (eerder een beestenpaadje) ben ik bij de gele grashelling aangekomen. Nu omhoog.
9.15
Ik ben in de grasgeul omhooggegaan (niet zo moeilijk) en op de NW-graat aangekomen. Deze is niet hoog en er zal verderop flink gestegen moeten worden.
Ik sta voor het probleem om deze grasgeul tijdens de terugtocht terug te vinden. De NW-graat heeft geen opvallende kenmerken: overal gras en keien.
Maar : er is hier dichtbij de afdaling een grote kei tussen de vele andere, waarop kleinere keien gestapeld zijn. Dit is een goed herkenningsteken.
Ik zie nu ook een pad dat over deze NW-tong naar de hoofdgraat loopt.
9.45
Even rust met een hapje op de helling naar de hoofdgraat, waar de eerste top zich bevindt, namelijk Ceann Garbh .
Het terrein bestaat uit gras en een met de hoogte toenemend aantal keien . Het uitzicht naar het noorden is fantastisch. Myriaden meertjes tussen gneissbrokken, grijsgeel gras en omberen hei. Ik zie een dorpje (Durness) en Handa Island. De wolken hangen op ca 800 meter.
10.08 De zon komt door de wolken.Er is weinig sneeuw te zien, vooral gras en keien.
10.45
Nu in de wolken gekomen. Ik ben op een licht stijgend deel gekomen ( na een groot stenenveld). Gras, keien en roodachtig kwartsgesteente, ingebed in ander gesteente.
10.50
IK loop over een soort mostapijt en kom op de eerste top van de Foinaven : de Ceann Garbh (901 m).
Links van me zie ik in de mist een enorme knots van rots en sneeuw: dat moet de NO-graat, Cnoc a Mhadaidh,zijn. Het uitzicht is matig als gevolg van de bewolking. Er valt ook nog hagel en ik hoor het geknor van een ptarmigan.
11.03
Ik loop over de stenige graat richting hoofdtop. Door de wolkenflarden zie ik links de grote A’Cheir graat loodrecht op de hoofdgraat staan .Daarachter in de verte een andere graat die van de hoofdgraat afsteekt. Hierboven is het Foinaven massief heel indrukwekkend; al die graten,diepe afgronden en duistere gesteenten.
Diep beneden me, in het oosten ,ligt Strath Dionard met daarin kronkelend River Dionard.
11.12
De graat gaat op en neer; net ben ik een grassig stuk afgedaald .Voor me rijst de graat weer in een grote bocht naar links, naar de hoofdtop Ganu Mor.
11.30
In de mist.
Links zie ik een enorme afgrond met steil gruis. Ik heb net Ganu Mor bereikt via stenen en sneeuw. In de mist zie ik honderden meters verderop de tweede top van Ganu Mor, ongeveer even hoog.
11.35
Hoofdtop Ganu Mor(908 m).
Af en toe zie ik wat van de omgeving als de wolken wegtrekken. Ik zie de grote steile graat van A’Cheir met vreemde uitbouwtjes ( een soort erkers) en met sneeuw en gruissporen.
De omgeving is imponerend door de stilte en de ruimtelijke indruk. Het is hier niet levensgevaarlijk.
11.48
Het begint te sneeuwen. Ach,waarom ook niet!?
12.04
Ondertussen heb ik besloten niet veel verder te gaan als het weer niet beter wordt.
Ik ben wel de verkeerde kant afgedaald omdat ik weinig meer zag en te lui was om kaart en kompas tevoorschijn te halen. De afdaling wordt steiler en dat kan niet de hoofdgraat zijn.
Zo’n honderd m(?) voor A’Cheir Ghorm stop ik er mee. Mist is te dicht…
Het is nu 12.45 , ik trek mijn regenbroek aan en begin aan de terugtocht.
14 uur
Ik heb de top Ceann Garbh weer gepasseerd en ben aan het afdalen in de regen. Het gaat moeizaam als gevolg van pijnlijke knieen.
15.45
De terugtocht was zompig en onregelmatig. Gewoon koers houden zou je zeggen,maar het steile natte terrein was best lastig. Ik ben nu bijna bij de beek Allt na Claise Carnach in het eerste stuk van het moeras dat ik nog moet oversteken.
Het heeft uren geregend, maar nu is het weer even droog .Overal zomp,steenbrokken en steile hei op de helling.
Terwijl ik op de helling bezig was hoorde ik gebrul. Er moet iemand op de berg geweest zijn..
17 uur
Terug bij de auto; helemaal versopt van zweet en regen. Sokken drijfnat. Ik had geen gamaschen..
Op deze tocht had ik net genoeg aan 1 liter drinken.