CANISP 2015
Scourie bay campsite , ma 27 april 2015
Afscheid van Tom, mijn 57 jarige Engelse buurman. Gisteren heb ik hem in Scourie hotel op thee en koffie getrakteerd want hij heeft mijn auto uit de sneeuwblubber getrokken.
Ik had hem een beetje onachtzaam geparkeerd en zondag was het geweldig gaan sneeuwen. De hele ochtend heb ik in mijn auto zitten schilderen terwijl de omgeving verdween in wit en grijs.
Tom was 3 maanden alleen onderweg om de Corbett-bergen te beklimmen en hij had een goede tip over de Foinaven, die ik altijd nog op mijn verlanglijstje heb staan. Hij hoeft al een tijd niet meer te werken en gaat steeds op vakantie.
25 april was ik in de eerste sneeuwbui vanuit Applecross campsite over de Bealach na Ba eerst naar Ullapool gereden. Ik herinner me de imposante aanblik van de duistere Beinn Bhan bergen onder de loodgrijze hemel.Later besloot ik naar Scourie te gaan om eventueel Handa Island te bezoeken. Het werd eerst een beklimming van Spidean (deel van Quinag) naast Loch Assynt.
Mijn doel vandaag was de Cul Mor maar door een denkfout ben ik op de Canisp terecht gekomen. Te vroeg afgeslagen op de weg naar Ullapool. Ik had Canisp al eens gedaan,maar dat was van de andere kant in de zomer.
Ergens langs de weg parkeer ik en ga op weg over een pad. Voor me loopt iemand hetzelfde pad maar die heeft haast.Ik niet. Ik ben om 9.50 vertrokken.
10.30
Ik loop door zomp. De richting is duidelijk maar ik raak vaak het pad kwijt tijdens het mijmeren. Nu al ben ik een handschoen verloren en dat vang ik op met een reservesok om mijn hand.
Ik ga een beek over terwijl de harde wind me verkilt.
Suilven, gezien vanaf weg naar Assynt
11 uur. Ben bezig op de eerste helling omhoog. Het terrein bestaat uit keien en sneeuw,soms 25 cm dik. Ik heb wel het geluk dat ik in de voetstappen van een voorganger kan lopen; dat is veel minder vermoeiend dan in verse sneeuw stappen. In de blauwe lucht verschijnen wolkjes.
11.15
Ik rust uit op de helling. Stoelen genoeg in de vorm van rotsblokken. Ik doe er wel een zitmatje op. Overal om me heen zie ik besneeuwde bergen en vaal geelgrijs gras , omberkleurige hei,stenen en veel meertjes.Suilven, die ik lange tijd links van me gezien heb, is nu even uit het zicht.
11.35
Nog 2 hellingen omhoog en ca 50 m stijgen en dan bem ik op de top.De wind is nu hard
.Zicht op het noorden vanaf de Canisp-oosthelling
Suilven, gezien vanaf Canisp-helling
12.05 Op de bovenste helling kom ik een man tegen die alleen een ijspickel gebruikt. Die heb ik in de auto gelaten; ik gebruik nu stokken. Hij had in Holland gefietst en raadde aan om in Ierland Loop Head te bezoeken.
12.15 Op de top (846 m). Hier kom ik een man tegen die beneden net voor me vertrokken was .
Op de top staat een soort halfcirkelvormige muur van stenen waarachter je tegen de wind kunt schuilen. Het is nu echter windstil en zonnig.
Ik geniet van het landschap van besneeuwde bergen om me heen. Ik krijg een sterk ruimtelijk gevoel zo net naast de hoge noordelijke wand van de Canisp.
13.20
Al een stukje op de helling naar beneden. Er komen nog steeds mensen de berg op. De wind neemt toe en het wordt zwaar bewolkt.
13.30
Weer kom ik een tweetal tegen: weer een drukkend zwijgen. Vandaag zijn alleen de eenlingen spraakzaam tegen mij.
Ptarmigan op de oosthelling
14.30
Ik zwerf echt naar beneden, voortdurend de route kwijt rakend en vastlopend in zomp of voor diepe geulen. Flinke val gemaakt door haast,maar mijn engelbewaarder behoedde me weer voor verwondingen.
Over stenen gegaan en een beek gepasseerd.Ik zie de weg waar de kar staat op een halve km afstand.
Nu weer pad kwijtgeraakt en ik tracht mijn weg te vinden door een moeras met vele smelwaterloopjes.
15.12
Eindelijk bij de auto. De tocht is in pricipe makkelijk bij droog weer maar ik heb er extra lang over gedaan door gedwaal en het uitgebreid fotograferen en rondkijken.