Breakish,Skye
30 maart 2014
Schilderen op de camping Ashaig
Ik kampeer op de een beetje shabby camping Ashaig in Lower Breakish op Skye.Dit ligt tussen Kylerhea en Broadford.Ik had deze camping op internet gevonden. Hij was vroeg open, terwijl de campings van Portree en Sligachan later dan 1 april opengingen.
Glen Sligachan
Mal, de campingopzichter,woont in een kleine keet op wielen en hij legt me een en ander uit.Hij heeft een kat die op zijn bed ligt. “This cat adopted me”zegt hij.
De baas van het spul, Mr. Stephens, is zo aardig geweest om een tandarts voor me te regelen in Kyle of Lochalsh.Mijn kies was er uit gevallen. Echter,de tandarts: een vrouw met een hoofddoekje, keek vies naar de kies die ik in een papieren zakdoekje had meegebracht en zei dat het te veel werk was voor een toerist. Ik zou dan steeds moeten terugkomen. Ze vond dat ik het in Nederland moest doen.
De camping is me zo goed bevallen dat ik er 8 dagen ben gebleven.Toen moest ik naar huis als gevolg van een uitzichtloze knieblessure.Op deze camping heb ik ook fijn kunnen schilderen naast de auto ( en erin als het regende)
Op het pad naar Mam a Phobuill; de berg is Belig
De berg Marsco.
Ik had hem al eens gedaan in 2004, maar ik vond het een goede eerste berg voor deze Schotlandtrip. Nu had ik ook een Olympus MFT camera bij me om het dramatische toonfilter te kunnen gebruiken voor de bergwereld.
Je begint bij Hotel Sligachan en dan loop je een stuk op het pad dat naar Loch Coruisk gaat.Op een gegeven moment moet je linksaf slaan. Twee keer, in 2004 en nu,in 2014, heb ik kans gezien om te vroeg naar links af te slaan. Ik pakte gewoon de verkeerde beek.
Om 10.05 was ik begonnen in Sligachan en om 11.30 ben ik eindelijk op het pad naast de beek Allt na Measarrach terechtgekomen. Voor die tijd heb ik flink geploeterd door hei en moeras.
Op de helling van Marsco; blik op het ZO
Ik zie op ca 300 m afstand de pas Mam a Phobuill. Er schijnt een vale zon door de wolken.
Ik zweet al lekker in fleecetrui en regenjas. Het pad is ruw en vaak erg nat.
12.45
Ik ben een eind voor de pas al de beek overgestoken en naar de Marsco gegaan. Ik zat er al een tijd naar te kijken om uit te zoeken waar de steile helling het minst steil was. Nu ben ik al een tijd omhoog aan het zigzaggen over steil gras, een niet zo prettig terrein,vind ik. Af en toe zijn er stenen. Ben nu al behoorlijk moe..
Op de noordhelling van Marsco
13.20
Ik ben op de NW-hoek van Marsco aangeland. De top is nog ca 100 meter hoger en 350 meter verder. Het uitzicht op Glen Sligachan en de Black Cuillins is geweldig en dat uitzicht ga ik hiet proberen te tekenen in het schetsboek dat ik meegbracht heb. Helaas is het heiig. Dat is toch wel vervelend. Normaal moet het in de zomer heiig zijn!
Op de NW-hoek van Marsco: blik op Sligachan river en Harta Corrie
14.05
Op de Marsco-top aangeland.
Het is een lange graat waarover een paadje loopt. Ik zie geen steenman,wel een soort halve cirkel van stenen op een bijtop van Marsco. Er ligt een beetje sneeuw, de wind is koel en de zon schijnt iets feller dan enige uren geleden. Nu uitgebreid foto’s nemen. Ik heb niet te weinig meegesjouwd: Canon 5D II + 24-105+ 70-200 en Olympus EM5 + 12-50 + 100-300( niet gebruikt).
Ik mis wel een groothoek.
De grashelling was erg steil maar ik heb nog geen knieproblemen. Wel erg moe.
Noord-Cuillins vanaf Marsco
Op de hoofdtop van Marsco.Verderop de zuidgraat van Marsco ,Ruadh Stac en achterin vlnr Garbh Bheinn, Clach Glas en Bla Bheinn
Op de top van Marsco; linksachter Belig en rechtsachter Garbh Bheinn
14.50
Ik vind het topgebied erg interessant ; de aanblik van de Red en Black Cuillins doet me steeds iets. Het is zo desolaat en dat voor een laag gebergte!
Om 15 uur begint de grote terugtocht.. En dat is geen kattepis: veel lastiger dan de afdaling van Tooth chimney op de Gilean westgraat.
Top Marsco: blik op het zuiden
15.40
In opperste concentratie hebik het steilste stuk afgedaald: zorgvuldig “crags “vermijden en aldoor die stokken gebruiken bij het zijwaarts afdalen. Gelukkig is het gras niet nat zodat glijpartijen niet plaatsvinden. Maar nu begint de kniepijn die me over een paar dagen naar huis zal sturen..Om 18 uur ben ik weer in Sligachan,redelijk uitgeput.
De kniepijn verergerde alsmaar tijdens het zijwaarts afdalen op de steile grashelling van Marsco.Achteraf gezien had ik een andere afdalingsroute moeten kiezen: niet goed voorbereid dus.
Na aankomst bij de beek Allt na Measarrach kon ik verder weer horizontaal gaan en hield de pijn op.
Top Marsco ; beneden Lochan Dubha in Glen Sligachan.Rechts daarvan de Noord-Cuillins
Top Marsco: uitzicht op Red Cuillins in het NO