Suilven, gezien vanuit Lochinver
Donderdag 13 mei 1999
Ik zit hier op de Achmelvich camping enige km ten noorden van Lochinver (Assynt). Ik heb kennis gemaakt met Derrick, een 67 jarige Engelsman die een kleine caravan verderop bewoont. We kunnen leuk praten; hij weet veel van de Munro’s en hij is in 1954 op de fiets in Nederland geweest .Ik maak ook kennis met Alec, die een boekwinkeltje in Inverkirkaig heeft,enige km ten zuiden van Lochinver. Ze maken zich vrolijk om mijn vroege opstaan voor die bergtochten: “Only the milkman gets up at 5”zegt Alec.
Onderweg naar Suilven ; een hert wacht me op
5.30
Het is een heerlijke ochtend! We zitten ook vlakbij de zee. Als hier weinig mensen zijn is het een prachtige verblijfsplek.
Meeuwen zitten vergeefs in mijn vuilniszak te pikken.
Op zo’n koele zonnige ochtend is het heerlijk om te leven…
6.30
Vertrek bij een P in Lochinver. Het wordt eerst een heel eind lopen over een halfverharde weg in oostelijke richting.
8.10
Ergens bij Suileag,een kruispunt van paden ten noorden van Loch an Alltain Duibh.
Het is een heerlijke wandeling in de koele zonnige ochtend,eerst over een asfaltweggetje waar ik een hert tegenkwam dat me midden op de weg bleef aanstaren. Na Glencanisp Lodge nu een jagerspad door golvend terrein. Suilven rijst massief op; opvallend is dat hij continu een eigen wolk heeft die over de rug hangt.
9.25
Aan de voet van de Bealach Mor ,de grote knik in de Suilven. Het lijkt me een enorme grashelling met wat stenen.
Onderweg naar Suilven
Zicht op Suilven Noordkant
Het eerste deel van de weg hierheen was vervelend: venig en steil. Daarna een prachtig stuk met staalblauwe meertjes die schitteren in de zon. Ik heb een blauwe reiger gezien, waarvan ik dacht dat dat nou een echte Kaaskopvogel is.De Suilven lijkt op een kolossale rups en is van dichtbij zeer imponerend.
Achter het meer loopt de route omhoog naar Bealach Mor
Dan zwoegen en zweten en om 9.55 ben ik op Bealach Mor.
Het is niet te geloven maar er is een stenen muurtje gebouwd( met een doorgang 50 meter hiervandaan op weg naar Caisteal Leath. Dat muurtje rondt bijna de hele Suilven, als een soort kraag.
Op de vlakke hoofdtop
Om 10.20 ben ik op de hoofdtop Caisteal Leath na een makkelijke wandeling. Hoogte 731 m
Zoals gewoonlijk ben ik weer kapot,hoewel nooit zo kapot als in de Alpen,waar de ijlere lucht op 4000 m me altijd sloopte.
Links en rechts hoor ik “koekoek”in de diepte : je hoort die vogels ontzettend veel in Schotland.
De andere top van Suilven heeft een magische aantrekkingskracht: hij is echter totaal andere koek dan Caisteal Leath!.
De zuidoostelijke piek van Suilven
Uitzicht naar het Noorden: de meren van Assynt
Ik heb de Meall Bheag toch gewaagd.Toen ik die dip ervoor inging liep het me even dun door de broek: de aanblik van die toren was zeer intimiderend. Bij nader inzien was er echter een slingerpad door gras en stenen en alleen de laatste 10-15 meter was klimmen. Eerst tweede graad;toen zag ik een reusachtig blok op scherp staan. Daar links van gaan zag ik niet zitten; toen maar gekozen voor 3 meter hoekversnijding omhoog met hele smalle treetjes. Leek me graad 3+ tot 4- . Gelukkig was de zandsteen droog en ruw. De afdaling was echter zeer subtiel en vereiste daar grote concentratie .Zo zenuwachtig was ik nu ook weer niet want de gladde kalksteenroutes in Belgie zijn veel lastiger. Alleen ben ik nu niet gezekerd
Meall Bheag
Om 11.50 aan de zuidkant van Bealach Mor omlaaggegaan naar Fionn Loch.
Ik zie nog iemand op weg naar de hoofdtop.
12.30
De helling naar het zuiden afdalen was geen pretje! Stenen,gras ,aarde; en flink steil! Ik krijg steeds meer last van mijn knieen.
13.18
Pauze, uitkijken over Fionn Loch. Het grote monster ligt achter me.
Zon,wind,wolken, koekoek!
Bij Fionn Loch ontmoet ik zowaar Derrick. Hij wachtte hier 2 jongens van de camping op die over de Suilven zouden komen en zou ze weer mee naar Achmelvich terug nemen. Nu zit hij met mij opgescheept, haha! Later bleek dat de jongens op Suilven in slaap waren gevallen..
Hij probeerde in het loch een parelduiker te fotograferen.( vele jaren later zou ik die in Loch Assynt zien).
We zijn samen naar Inverkirkaig gelopen en daar heb ik hem op koffie getrakteerd in de bookshop van Alec.
Alec zag ik 13 jaar later weer toen ik met Jacqueline de wandeling naar Fionn Loch heb gemaakt. Ik sprak hem aan en noemde Derrick. Ja,die herinnerde hij zich nog. Vreemd genoeg hield het gesprek op,wat ik later betreurde..
Suilven achter Fionn Loch
Suilven uit de richting van Cam Loch
Suilven op 25 april 2015